Gdy postanowiłem(zdopingowany bardzo optymistycznymi prognozami pogody),
że pojadę na dwa weekendowe dni na wieś, to czekałem już tylko końca piątkowej
pracy jak uczniak w szkole na dzwonek kończący ostatnią lekcję. A kiedy już założyłem
lżejszą, nie zimową kurtkę, podniosłem w górę triumfalnie ręce i wydałem z
siebie ciche „hurra”. Małe zakupy w markecie zaraz po pracy(w sobotę nie będę
chciał tracić na to czasu) coś posprzątałem i przyszykowałem na nazajutrz i szybko
spać, bo pogoda zapewniona, więc start od samego sobotniego poranka. Byłem na
miejscu grubo przed południem i przywiozłem jeszcze tylko z benzynowej stacji
butlę gazu dla teściowej przy okazji opłukując zakurzony miejskim pyłem samochód. Szybkie
przebranie w działkowy ubiór i naprzód!!
Planujemy odmłodzić stadko kur, bo z tych ośmiu pozostałych weteranek zdarza
się od jednego do trzech jajek dziennie(o tej porze roku to raczej dramat), więc czas na nie jest już najwyższy,
bo spasione są nadzwyczajnie. Aż strach pomyśleć o wielkości oczek, jakie będą na
rosole!. Brr! Zacząłem, więc od kurnika, wywożąc stamtąd na grządki ze trzydzieści
kopiastych taczek prawdziwego „złota”. Wcale nie przesadzam w tym stwierdzeniu,
bo najniższe warstwy kurzego obornika to była czysta próchnica(nie był wywożony
już dawno). Pryzmy podniosły się znacznie i będą już gotowe pod późniejsze
uprawy. Miałem rzeczywiście tego towaru pod dostatkiem i utworzyłem jeszcze
dwie nowe, mniejsze pryzmy pod tegoroczne ogórki i dynie. Poruszyłem trochę
ziemię pod dawnym foliakiem i tam wysiałem: bób, buraczki, marchew i wysadziłem
dymkę. Na granicy działki sąsiada w bruździe, która stanowić ma miedzę posiałem
słoneczniki. Nawet jak nie zbiorę żadnego nie będę płakał, bo zależy mi
bardziej na uzyskaniu dużej ilości suchej masy do przekompostowania niż na
pestkach(o walorach estetycznych nie wspominam). Pogłębiłem także dołek na łące,
który, mam nadzieję, stanie się kiedyś zbiorniczkiem na nadprogramową deszczówkę.
Na razie ilość wilgoci w glebie jest na tyle duża, że sześćdziesięciocentymetrowej
głębokości, wypełnia się w ciągu doby świeżo napływającą wodą. Po tej robocie kolacyjka
i trzy szybkie drinki. Niestety nie mam już za bardzo z kim się nawet napić, bo
teściowa jest osobą wiekową a szwagierka po niedawnej operacji także już w
abstynencji. Aż zaczynam się bać o stan finansów naszego kraju. Naród albo już
nie może albo się cywilizuje albo szkoda forsy. Poszedłem spać lekko „znieczulony”.
Poszło mi na zdrowie, bo poza zakwasami i lekkimi bólami stawów, nic mi niedzielnego
poranka nie dolegało. Chciałem jeszcze w niedzielę coś porobić, ale teściowa a właściwie
jej religijne przekonania spowodowały, że dziś tylko udałem się po śniadaniu do
lasu sprawdzić czy nie stoi tam woda. I jeszcze przesadziłem dwa floksy
zacieniane przez rosnący świerk w lepsze dla ich wegetacji miejsca mnożąc je
przy okazji do ilości sztuk trzech. Szwagierka postanowiła też zmienić nieco
krajobraz podwórka planując likwidację otoczonego kamieniami klombu.
Powiedziała, że wysiało się tam trochę leszczyny i jeśli chcę ją uratować to
chwila jest ostateczna. Pozyskałem w ten sposób jeszcze dziesięć siewek, które tymczasowo
znalazły miejsce na łące. Jak przeżyją do jesieni( a szanse mają duże) to powiększę
jeszcze ilość leszczynowych krzewów.
Chciałem zrobić trochę wiosennych zdjęć, lecz ilość zajęć oraz kłębiące się
w mej głowie myśli i plany spowodowały, że zrobię je może za tydzień, gdy
oznaki jej nadejścia będą jeszcze bardziej w przyrodzie widoczne. Na jednej z ubiegłorocznych
grządek wykiełkował czosnek, którego główek nie udało mi się w zeszłym roku odnaleźć.
Mimo, że trochę zdziczały smakiem pewnie nie będzie odbiegał od tego uprawianego
z pietyzmem. Wypieliłem go tylko by zwiększyć jego szanse.
Czyli teraz mała przerwa na pracę zawodową(aż pięć dni!!!) a za tydzień powtórka
z rozrywki.
Hurra!
Urodziłem się wiosną, więc może stąd
ten mój optymizm zawsze o tej porze roku.
Natura?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz