Zdrowie

    Czy doceniamy dopiero jak je tracimy? Jakiś taki natłok złych informacji od osób bliższych czy znanych tylko z opowiadań, skłonił mnie do wylania paru zdań. I jak nie krwiak mózgu to nowotwory nerek i wątroby czy żołądka. Operacje kolan, sanatoria. I to przecież całkiem nie starzy jeszcze ludzie a nawet nieraz wręcz młodsi. Ktoś z tych wymienionych już odszedł. Zachorował przed minionymi świętami. Pozostawił sporo niezałatwionych spraw, przypłacił to być może osobistymi kłopotami z najbliższymi z ostatnich lat, w które zaangażował się nadmiernie. Inny może nadużywał alkoholu a jeszcze inny był hipochondrykiem i lekomanem. Jeszcze inni zapomnieli, że mają już więcej niż dwadzieścia lat i sport doprowadził ich niemal do kalectwa. Kolega bardzo schudł, stosując jakąś dietę cud. Czuje się źle ale nie przestaje.

   I tak sobie myślę ile z tych zdarzeń zafundowali sobie delikwenci na własne życzenie a ile stało się bez ich własnej woli. Dużo powiedzeń i przysłów na temat zdrowia wymyślono a każde zawiera jakąś mądrość i choćby ziarno prawdy. I co? I nic! Nie umiemy, nie możemy, zapominamy czy może coś ważniejszego mamy do zrobienia niż myślenie o sobie. Może trochę więcej egoizmu tak nielubianego przez otoczenie. Może czasem to nasza jedyna samoobrona w walce o przetrwanie.

   Zdrowia, takiego rydzowego albo jak kto woli końskiego życzę!!!

PS: Mój balkonowy imbir z ubiegłego roku wykiełkował w doniczce! A to jest baaardzo pozytywna wiadomość!!! Jest już chyba bardziej polski niż egzotyczny - to już drugi rok w naszej ziemi.